آموزش DNS (قسمت سوم)

با سلام خدمت شما همراهان همیشگی وب سایت ادمین پورتال

در این مقاله قصد داریم قسمت سوم آموزش مباحث  name resolution + DNS  را در ویندوز سرور ۲۰۱۶  به شما عزیزان آموزش دهیم.

DNS Zone :

Zone ها در واقع به نوعی دیتابیس هایی هستند که در DNS Server ایجاد مینماییم و اطلاعات کامپیوترهای شبکه در این Zone ها ایجاد می شوند.

ما باید روی سیستم سرور DNS  بعد از نصب و راه اندازی رول DNS Server و عضو کردن سیستم هت به این سرور ، DNS Zone هایی که نیاز داریم را بسازیم.

هنگام ایجاد DNS Zone دو دسته بندی کلی داریم :

۱.Forward lookup zone:

Zone هایی که در این محدوده می سازیم ، از محتویات و اطلاعات آنها برای تبدیل کردن نام از نوع FQDNs به آدرس IP استفاده میشود.

۲.Reverse lookup zone:

Zone هایی که در این محدوده می سازیم ، از محتویات و اطلاعات آن برای تبدیل کردن آدرس IP به نام از نوع FQDNs استفاده میشود.

دسته بندی دوم Zone ها :

الف) Zone های Primary :

نسخه خواندن و نوشتن Zone هستند.به این معنی که ما هم می توانیم اطلاعات درون این Zone ها بنویسیم و هم از آن بخوانیم (به DNS درخواست بفرستیم) .

در DNS Server شبکه حتما باید اولین Zone از نوع Primary باشد.

ب) Zone های secondary :

این zone ها از نوع فقط خواندنی یا Read-only می باشند.

این نوع Zone از Primary اطلاعات را دریافت می کند.ما نمی توانیم مستقیما دراین نوع Zone ها  اطلاعاتی را ایجاد کنیم.

وقتی که ما سرور DNS دومی راه اندازی می کنیم ، میتوانیم نوع Zone ها را از این نوع انتخاب می کنیم.

ج) Stub Zone  :

نوعی secondary zone می باشد که از Zone اصلی فقط رکوردهای زیر را دریافت و در خود ذخیره میکند : ns record ، SOA record و glue record

Zone ها از نظر محل قرار گیری دیتابیس آنها به دو دسته تقسیم می شوند :

دسته اول: non AD-integrated zones) Standard Zone) :

Zone هایی که پایگاه داده آنها در Active Directory ذخیره نمی شود بلکه در فایل سیستم ویندوز سرور در مسیر زیر ذخیره می شود :

C:\windows\system32\dns

دسته دوم: AD-integrated zones:

Zone هایی که اطلاعات آن ها در پایگاه داده Active Directory ذخیره می شود.

این نوع zone ها را می توانیم تنها در domain controller که DNS Server هم می باشد و writable DC server می باشند ایجاد کنیم.

انواع رکورد های موجود در سرویس  DNS Records ) DNS)

۱.رکورد A Record یا AAAA Record یا Host Record :

A Record نام بابت آدرس IPv4 و  AAAA Record نام بابت آدرس IPv6 می باشد.

این نوع رکورد فقط در Forward lookup zone وجود دارد و اصلی ترین رکوردی است که DNS با استفاده از آن پاسخ درخواست name resolution  کاربران را می دهد.

۲. Pointer Record) PTR Record) :

این نوع رکورد فقط در Reverse lookup zone وجود دارد و اصلی ترین رکورد برای تبدیل IP آدرس به نام کامپیوتر (FQDNs name) توسط DNS می باشد.

 ۳.رکورد  Alias) CNAME) :

با ایجاد این نوع رکورد میتوان نام مستعار برای برخی از  سیستم های شبکه ( بر اساس نیاز ) ایجاد نمود.

بعوان مثال در دنیا رکورد www به عنوان نام مستعار برای web server ها تعیین شده است.

کاربرد های  CNAME Record:

الف) زمانی که تغییر دادن computer name یک کامپیوتر یا سرور به دلایلی امکان پذیر نیست و یا با تغییر دادن computer name ، نرم افزاری در سرور دچار مشکل خواهد شد ، بجای تغییر دادن نام سیستم ، در پایگاه داده DNS یک نام مستعار از نوع Cname برای آن سیستم ایجاد می کنیم.

ب)اگر ما در شبکه یک سرور داریم و آن سرور تعداد زیادی سرویس را در شبکه ارائه می کند ، ما می توانیم برای هر یک از آن سرویس ها یک A Record بسازیم مثلا

www

ftp

mail

ولی اگر IP آدرس سرور را در آینده تغییر دهیم ، باید تمامی این A record ها را ویرایش و اصلاح کنیم.

اما اگر برای این سرویس ها ، چند عدد Cname ایجاد کرده بودیم ، این مشکل پیش نمی آمد زیرا همه Cname ها به یک A record ( رکورد اصلی آن سرور ) ارجاع میشوند.

۴.رکورد SOA Record :

شامل تنظیمات و ساختار Zone می باشد.

۵.ر کورد ns Record :

هر Zone که ایجاد می کنیم ، بصورت پیش فرض در پایگاه داده DNS  یک رکورد NS Record ایجاد می شود که نام آن معادل نام Zone ساخته شده می باشد( same as parent folder نمایانگر این موضوع می باشد)

NS Record ها در واقع معرفی کننده DNS Server های مسول آن Zone میباشند.

۶.رکورد MX Record :

معرفی کننده mail سرور های سرویس دهنده آن دامین می باشد.

۷.رکورد های SRV Record :

معرفی کننده سرویس های خاص شبکه می باشد.مثل DC , GC , kerberos

سرویس DNS Client :

وظایف سرویس DNS Client :

۱.ساختن و رجیست کردن رکورد های ساخته شده درون سرور DNS. زمانی که یک کاربر عضو دامین می شود ، سرویس DNS Client رکورد مربوط به آن کاربر را درون پایگاه داده DNS ایجاد می کند.

نکته: اگر رکورد کاربر در پایگاه داده DNS ایجاد نشد ، در کنسول Cmd دستور ipconfig /registerdns را اجرا کنید.

۲.cache کردن پاسخ هایی که از DNS Server ها دریافت می کند.این امر موجب می شود تا اگر در مدت زمانی کوتاه مجددا همان درخواست قبلی را تکرار کردید ، پاسخ مجددا از سرور DNS دریافت نشود.

نکته: برای دیدن Cache این سرویس ، دستور ipconfig /displaydns را در کنسول cmd اجرا کنید.

توجه: دستور nslookup در کنسول cmd عملیات cache را انجام نمی دهد.

DNS Forwarder:

در حقیقت DNS Server دیگری است که تعیین می کنیم DNS Server ما برخی و یا همه سوالاتی را که جواب آنها را نمیداند را از آن بپرسد.

انواع DNS Forwarder :

۱.standard forwarder :

یک DNS Server داخل یا خارج از شبکه ( اینترنتی) می باشد که میتوانیم تعریف کنیم که DNS Server شبکه ما سوالاتی را که پاسخ آنها را بلد نیست از او بپرسد.

درخواست های برون شبکه ای مثل ۴.۲.۲.۴ یا ۸.۸.۸.۸ یا ISP DNS Server.

۲.conditional forwarder :

این نیز DNS Serverی است که DNS Serer شبکه مان را برای سوالاتی که مربوط به شبکه خاصی است را به سمت آن هدایت میکنیم.

از این ابزار برای برقرار کردن ارتباط DNS ی بین دوشبکه که با یکدیگر ارتباط DNS ی ندارند میتوان استفاده کرد.

Stub Zone :

نوعی Zone است که از آن میتوانیم برای برقراری ارتباط DNS ی بین دو شبکه که با یکدیگر ارتباط DNS ی مستقیم ندارند استفاده کنیم.

نکته: این نوع Zone  از Zone مرجع ، فقط رکورد های SOA Record ، ns Record و glue Record را تبادل می کند.

نکته : glue Record یک A Record وابسته به NS Record می باشد.

مزیت های Stub Zone :

۱.به دلیل این که رکورد های معدودی را از Zone اولیه (Master) دریافت میکند ، از پهنای باند کمی استفاده می کند.

۲.زمانی که ما در شبکه مبداء (شبکه بالا دست) سرور های DNS جدیدی راه اندازی و معرفی کنیم ، Stub Zone ، سرور های ساخته شده را به صورت اتوماتیک شناسایی و از آنها سرویس دریافت خواهد کرد.

۳.Stub zone برای دریافت رکوردهای مربوطه از DNS Serverی که Master است ، نیاز به ارایه مجوز Zone transfer در DNS Server مبدا ندارد.

مفهوم Load Balancing 

Load Balancing به معنی توزیع بار پردازش بین دو یا چند سرور می باشد.

ابزار های کلی بابت راه اندازی Load Balancing:

الف) سرویس DNS Round Robin

ب) سرویس Microsoft NLB Service

ج) Load Balancer های سخت افزاری

ابزار DNS Round Robin :

ساده ترین ابزار برای راه اندازی Load Balancing داخل شبکه بین سرورها می باشد.

دقت عملکرد آن حدود ۷۰ درصد می باشد و این ابزار بصورت پیش فرض روی DNS سرور فعال می باشد

سرور DNS با استفاده از این ابزار، ترتیب ارایه پاسخ ها به کاربران را جا بجا می کند.

منبع : ادمین پورتال AdminPortal.ir
نویسنده : محمد حسین حاجی محمدی
نشر و کپی برداری از مطالب بدون ذکر نام و آدرس سایت ادمین پورتال مورد رضایت نمی باشد.